دزدوقاضی

عشاق

دزدوقاضی

رضا ملکی
عشاق

دزدوقاضی

بُرد دزدی را سویِ قاضی عسس                                       خلق بسیاری روان از پیش وپس

گفت قاضی کاین خطا کاری چه بود                                    دزد گفت از مردم آزاری چه سود

گفت بدکردار را بد کیفرست                                                 گفت بد کردار از منافق بدتر است 

گفت هان بر گوی شغل خویشتن                                      گفت هستم همچو قاضی راهزن 

گفت آن زرها که بُردستی کجاست                                    گفت در همیان تلبیش شماست

گفت آن لعل بذخشانی چه شد                                          گفت می دانیم ومی دانی چه شد

گفت پیش کیست آن روشن نگین                                      گفت بیرون آرَدَت از آستین

دزدیِ پنهان وپیدا کارِ توست                                              مالِ دزدی جمله در انبارِ توست

تو قلم برحکمِ داور میبری                                                  من زِ دیوارُ و تو از در میبری

حد به گردن داریُ و حد میزنی                                           گر یکی باید زدن صد می زنی

میزنم گر من رهی خلق ای رفیق                                    در رهِ شرعی تو قطاعُ طریق

می برم من جامه ی درویش عور                                     تو رِبا و رِشوه می گیری به زور

دست من بستی برای یک گلیم                                        خود گرفتی خانه از دستِ یتیم 

من رُبودم موزه وطشت ونمد                                               تو سیه دل مدرک وحُکم وسند

دزدِ جاهل گر یکی ابریق بُرد                                            دزدِ عارف دفترِ تحقیق بُرد

دیده های عقل گر بینا شوند                                         خود فروشان زودتر رسوا شوند

دزدِ زر بستند ودزدِ  دین رهید                                        شحنه ما را دید وقاضی را ندید

من به راه خود ندیدم چاه را                                         تو بدیدی کج نکردی راه را

میزدی خود پشتِ پا بر راستی                                    راستی از دیگران می خواستی

دیگر ای گندم نمایِ جو فروش                                      بارِد ای عجب  عیبِ خود مپوش

چیره دستان می ربایندآنچه هست                                می بُرند آنگه ز دزدِ کاه دست 

در دلِ ما حِرص آلایش فزود                                       نیت پاکان چرا آلوده بود

دزد اگر شب  گرم یغما کردنست                                    دزدی حُکام روزِ  روشن است 

حاجت أر ما را از راهِ راست بُرد                                       دیو .قاضی را بهر جا خواست بُرد

ترجمه لغات

عسس./جمع عاس شبگرد پاسبان

شحنه/داروغه پاسبان 

برگوی/پذیرفتن پوشاندن 

تلبیش/پوشاندن پنهان کردنِ حقیقت فریب دادن

هَمیان/ انبان کیسهِ پول 

بارِد/سرد بی مزه بی ذوق ناخوشایند

رهید/رها شدن نجات یافتن 

عور/لخت برهنه آمده

آلایش/آلودگی ناپاکی

                                                                                                                                                                     اعتصامی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : دو شنبه 13 آذر 1396 | 20:51 | نویسنده : رضا ملکی |
.: Weblog Themes By Slide Skin:.